केही दिनअघि बजुराको जगनाथ गाउँपालिकामा मृतकको मोक्षका लागि गाईलाई  जबरजस्ती कर्णाली नदी कटाउन एक जमात सक्रिय भएको घटना सामाजिक संजालमा भाइरल भयो । त्यो दृश्य देख्दा लाग्थ्यो, समाज अन्य धेरै कुरामा अगाडि छ ,तर , अन्धविश्वास र पखाण्डीपनमा जहाँको तहीँ नै छ । परिवर्तन छैन । सामाजिक सञ्जालमा नै भाइरल भएको अर्को दृश्य पनि त्यतिकै कहाली लाग्दो थियो । मृत हात्तीको पोष्टमार्टम गर्ने क्रममा स्काभेटरले हात्तीको शरीर खोतलिएको थियो । आन्द्राभुँडी बाहिर निक्लेको थियो । रगत बगिरहेको थियो । यहाँ अर्को हृदयविदारक घटनाको पनि चर्चा गराँँै , सवारीसाधनले कुल्चेर घाइते भएको कुकुरलाई हाँसीमजाक गर्दै मरणासन्न हुने गरी कुटेर कुकुरलाई मारेको दृश्य सामाजिक सञ्जालमा भाइरल नै थियो । बधशालामा गरिएको घनको प्रहारबाट रन्थनिए सहर पसेको राँगो, जसलाई स्नेहाज केयरले संरक्षणमा राखेको छ, यो विषयले पनि त्यति नै चर्चा पयो जति पशु माथि भएका अन्य अमानवीय घटनाले चर्चा पाए । सामाजिक सञ्जालमा भेटिएका पशुमाथिको क्रुरताको विषयले आम संचारको माध्यमले पठनीय सामग्री बनाए । आम संचारका माध्यमले घटनाको वर्णन गरे ।  सरोकारवालाहरुसँग कुराकानी गरे । र, समाचारको रुप दिए । पछिल्लो समय पशु माथि गरिएको क्रुरतापूर्ण व्यवहार विरुद्ध आवाज उठ्न थालेका छन् । ती व्यवहारको चौतर्फी निन्दा हुन थालेको छ । कतिपय घटनामा त स्थानीय सरकारले पीडकलाई कारबाहीको दायरामा ल्याउन प्रयास गरेको छ । बलियो र स्पष्ट कानुन नभएका कारण पीडकमाथि सजाय तोकेर कारबाही अघि बढाउन सक्ने अवस्था भने छैन । यो अवस्था किन छ त ? यस सन्दर्भका शब्दपाटी डिजिटल मिडियाले  पशु कल्याण संघकी अध्यक्ष , पशु अधिकारकर्मी , स्नेहाज केयरकी संस्थापक अध्यक्ष स्नेहाज केयरकी अध्यक्ष स्नेहा श्रेष्ठसँग कुराकानी गरेको छ ।